काजव्यांचे रोप पेरुन
घेवु पहातो पीक चांद्ण्यांचे
पण फ़ुलली असते निराशाच
निष्क्रीय गाजर गवतासारखी
पेट्ले असते वॆशाख वणवे मनात
उरी वॆशाख घेवुन वाट पहातो
आषाढाची-
आषाढ येतो अन निघुन जातो
पण तेव्हा,
डोळेच झालेले असतात रस्ता
आणि, तेव्हाही -
काळोखाचे धागे विणत
पिंजत असतो सूर्य
--- अशोक लंगडे